Nau Mai (Welkom in Maori)
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Yvonne & Peter
04 November 2012 | Nieuw Zeeland, Tongariro
Het bezoek aan de Haka en Hangi was erg enerverend, we werden verwelkomd en naar een grote tent geleid waar een hapje en een drankje werd geserveerd.
Na een korte inleiding over de gemeenschap werden we uitgenodigd om naar een beek te gaan welke in een diep en smal dal lag.
Onder veel krijgsgeschreeuw kwam de oorlogskano aanvaren met krijgshaftig uitgedoste Maori aan boord.
Vervolgens werden we naar een deel van een nagebouwd Maori dorp gebracht waar men de Haka uitvoerden onder veel enthousiasme.
Vervolgens liet men een deel van de traditionele feesten en gevechten zien waarbij het er hard aan toeging en er soms rake klappen vielen.
Na dit spektakel liet men zien hoe op traditionele wijze de Hangi werd bereid, voedsel gaat in een kuil en wordt afgedekt, vervolgens wordt het verhit d.m.v. geothermische bronnen.
Het eten werd geserveerd bestaande uit, kip, lam, zoete en gewone aardappels, groentes en salade.
Het smaakte allemaal uitstekend en we hebben onze buik rond gegeten.
Daarna nog een rondleiding door het huidige dorp waarbij de waterbron het middelpunt vormt, in de bron welt water op wat ongeveer 90 jaar oud is en een temperatuur heeft van 9 graden.
De uitgang van het dorp voerde ons door een stukje oerbos waarin onder anderen glimwormen het pad verlichten, dit deed erg sprookjesachtig aan.
Om 23.00 uur waren we weer in het hotel.
De volgende ochtend vroeg op voor ons bezoek aan Wai O Tapu, dit is het grootste en meest spectaculaire geothermische gebied met modderpoelen, geisers, rode en groene meren en watervallen.
Dit gebied is zo mooi dat je niet kan voorstellen dat dit allemaal door de natuur gecreëerd is, met name de felle kleuren van de meertjes doen on natuurlijk aan en lijken soms wel veroorzaakt door een of andere chemische ramp.
Na ons bezoek aan de Lady Knox geiser weer in de bus en op pad naar onze volgende bestemming voor de komende dagen Tongariro national park.
In dit park liggen drie actieve vulkanen, onder andere de vulkaan die twee maanden geleden is uitgebarsten en een grote as wolk heeft uitgestoten over Nieuw Zeeland.
Hier zullen we de beroemde en zware Tongariro Crossing gaan lopen waarbij we weer een tweetal felgekleurde kratermeren gaan zien.
Aangekomen bij de I site van het park, in Nederland heet dit de VVV, volgt een heftige teleurstelling de weersverwachting is zo slecht voor het gebied dat alle activiteiten zijn afgelast voor vandaag en morgen.
Dit betekend dat wij de Tongariro Crossing niet mogen lopen, voor vele reisgenoten was deze track de reden om naar Nieuw Zeeland te gaan en je begrijpt dat de teleurstelling groot is.
We verblijven in chalets met twee slaapkamers en een gezamenlijke keuken/woonkamer, wij worden ingedeeld met Frans en Gertrude.
We besluiten om gezamenlijk te koken en de reisleidster en de Nieuw Zeelandse chauffeur uit te nodigen voor de maaltijd.
We koken spaghetti met een rijkelijk met verse groenten gevulde saus die iedereen uitstekend smaakt net als de uitstekende lokale Merlot wijn.
Na een gezellige avond gaan we slapen en hopen dat het weer vannacht zal omslaan wat niet ongebruikelijk is voor dit gebied.
De volgend ochtend om 07.00 uur opgestaan, de rest is nog in diepe slaap en ik ga naar buiten, de wereld is koud, nat en met een zicht van nog geen vijf meter erg klein.
Ik loop het pad op naar de waterval en keer na een kwartier maar om want het zicht blijft nul komma niks en ik zie alleen maar het pad op twee meter voor me, als ik terugloop word ik drijfnat van de miezerregen nu ik een harde wind tegen heb, ik hoor bij de receptie van het hotel dat het op de berg sneeuwt en dat er een wind met 80 kilometer per uur over de berg raast.
Je zal begrijpen dat het verboden blijft om op de berg te komen, we zitten de gehele dag binnen en praten over voorgaande reizen en drinken koffie, thee of wat sterkers.
In de late middag organiseert Jan een pingpong toernooi om toch maar wat te doen te hebben, we hebben de grootste lol en Lance onze chauffeur wint.
Na een wijntje bij de openhaard gaan we eten, we kiezen voor het vis dagmenu en worden verrast met een keur aan schelpdieren en diverse vissoorten welke voortreffelijk zijn klaargemaakt.
Na de maaltijd nog wat gelezen in de chalet en de resten van een fles wijn opgemaakt, vervolgens naar bed want morgen wacht ons het vertrek naar Wellington.
Na een korte inleiding over de gemeenschap werden we uitgenodigd om naar een beek te gaan welke in een diep en smal dal lag.
Onder veel krijgsgeschreeuw kwam de oorlogskano aanvaren met krijgshaftig uitgedoste Maori aan boord.
Vervolgens werden we naar een deel van een nagebouwd Maori dorp gebracht waar men de Haka uitvoerden onder veel enthousiasme.
Vervolgens liet men een deel van de traditionele feesten en gevechten zien waarbij het er hard aan toeging en er soms rake klappen vielen.
Na dit spektakel liet men zien hoe op traditionele wijze de Hangi werd bereid, voedsel gaat in een kuil en wordt afgedekt, vervolgens wordt het verhit d.m.v. geothermische bronnen.
Het eten werd geserveerd bestaande uit, kip, lam, zoete en gewone aardappels, groentes en salade.
Het smaakte allemaal uitstekend en we hebben onze buik rond gegeten.
Daarna nog een rondleiding door het huidige dorp waarbij de waterbron het middelpunt vormt, in de bron welt water op wat ongeveer 90 jaar oud is en een temperatuur heeft van 9 graden.
De uitgang van het dorp voerde ons door een stukje oerbos waarin onder anderen glimwormen het pad verlichten, dit deed erg sprookjesachtig aan.
Om 23.00 uur waren we weer in het hotel.
De volgende ochtend vroeg op voor ons bezoek aan Wai O Tapu, dit is het grootste en meest spectaculaire geothermische gebied met modderpoelen, geisers, rode en groene meren en watervallen.
Dit gebied is zo mooi dat je niet kan voorstellen dat dit allemaal door de natuur gecreëerd is, met name de felle kleuren van de meertjes doen on natuurlijk aan en lijken soms wel veroorzaakt door een of andere chemische ramp.
Na ons bezoek aan de Lady Knox geiser weer in de bus en op pad naar onze volgende bestemming voor de komende dagen Tongariro national park.
In dit park liggen drie actieve vulkanen, onder andere de vulkaan die twee maanden geleden is uitgebarsten en een grote as wolk heeft uitgestoten over Nieuw Zeeland.
Hier zullen we de beroemde en zware Tongariro Crossing gaan lopen waarbij we weer een tweetal felgekleurde kratermeren gaan zien.
Aangekomen bij de I site van het park, in Nederland heet dit de VVV, volgt een heftige teleurstelling de weersverwachting is zo slecht voor het gebied dat alle activiteiten zijn afgelast voor vandaag en morgen.
Dit betekend dat wij de Tongariro Crossing niet mogen lopen, voor vele reisgenoten was deze track de reden om naar Nieuw Zeeland te gaan en je begrijpt dat de teleurstelling groot is.
We verblijven in chalets met twee slaapkamers en een gezamenlijke keuken/woonkamer, wij worden ingedeeld met Frans en Gertrude.
We besluiten om gezamenlijk te koken en de reisleidster en de Nieuw Zeelandse chauffeur uit te nodigen voor de maaltijd.
We koken spaghetti met een rijkelijk met verse groenten gevulde saus die iedereen uitstekend smaakt net als de uitstekende lokale Merlot wijn.
Na een gezellige avond gaan we slapen en hopen dat het weer vannacht zal omslaan wat niet ongebruikelijk is voor dit gebied.
De volgend ochtend om 07.00 uur opgestaan, de rest is nog in diepe slaap en ik ga naar buiten, de wereld is koud, nat en met een zicht van nog geen vijf meter erg klein.
Ik loop het pad op naar de waterval en keer na een kwartier maar om want het zicht blijft nul komma niks en ik zie alleen maar het pad op twee meter voor me, als ik terugloop word ik drijfnat van de miezerregen nu ik een harde wind tegen heb, ik hoor bij de receptie van het hotel dat het op de berg sneeuwt en dat er een wind met 80 kilometer per uur over de berg raast.
Je zal begrijpen dat het verboden blijft om op de berg te komen, we zitten de gehele dag binnen en praten over voorgaande reizen en drinken koffie, thee of wat sterkers.
In de late middag organiseert Jan een pingpong toernooi om toch maar wat te doen te hebben, we hebben de grootste lol en Lance onze chauffeur wint.
Na een wijntje bij de openhaard gaan we eten, we kiezen voor het vis dagmenu en worden verrast met een keur aan schelpdieren en diverse vissoorten welke voortreffelijk zijn klaargemaakt.
Na de maaltijd nog wat gelezen in de chalet en de resten van een fles wijn opgemaakt, vervolgens naar bed want morgen wacht ons het vertrek naar Wellington.
-
04 November 2012 - 05:08
Guus En Ans - Waarschijnlijk Reismaatjes In Peru.:
Hallo Peter en Yvonne.....
Als jullie onze reisgenoten waren waar we 2jaar geleden mee door Peru hebben gereisd, en waar jij Peter, je hak gebroken hebt in Machu Pichu, dan is dit wel heeeeeeel toevallig.
We zitten op dit moment , 4 november 2012, ook in National Park, en hebben net de hike naar de Taranaki Falls gedaan. De weersverwachting voor morgen is goed, en dus is de door jullie jammer genoeg gemiste Tongariro Crossing aan de beurt. De bus staat om 7 uur voor onze lodge. In tegenstelling tot jullie doen wij deze reis met z'n 2.
By the way, hoe is jullie film van Peru geworden. Jammer dat wij nooit meer iets van jullie gehoord hebben.
Wij wensen jullie een veilige overtocht naar het zuidereiland, en nog veel plezier deze reis.
Wie weet komen we elkaar nog tegen .......
Groetjes Ans en Guus -
04 November 2012 - 06:17
Yvonne & Peter Stoot:
Hallo Guus en Ans, wij inderdaad de Peter en Yvonne uit Peru.
De film is nog niet klaar want uit teleurstelling heb ik de film nooit gemaakt.
Ben wel van plan dit nog te doen en ik heb jullie adres nog dus je ontvangt alsnog een kopie.
Wij wensen jullie een gewldige tracking toe en misschien ontmoeten wij elkaar nog.
Groetjes van Yvonne en Peter -
04 November 2012 - 11:09
Rob:
jammer,dat de tocht niet doorgegaan is.
Zou een hele ervaring geweest zijn .
Heb op het internet gekeken en dat is al indrukwekkend.
Ik hoop voor jullie dat er niets meer tegen zit en blijven jullie lekker schrijven.
En wat blijkt de wereld toch klein te zijn.
rob -
04 November 2012 - 11:26
Rik & Hanny:
Hallo Peter en Yvonne,
We lezen met veel plezier jullie stukjes. Jammer dat het weer de laatste dagen niet echt mee heeft gezeten en dat jullie niet de trail hebben kunnen lopen. Hopelijk trekt het weer wat bij en kunnen jullie weer van de natuur genieten.
Wij zijn nu bezig met de voorpret voor de reis naar Patagonie. Nog twee en een halve week. Kunnen
niet wachten.
Groetjes en veel plezier. -
04 November 2012 - 12:54
Opa En Oma:
Hallo jongens,
Wat jammer dat een tocht door wind en sneeuw niet doorging, maar ja, dat zit er altijd wel in.
Pas wel op Peter dat je het niet te koud krijgt, wordt je ziek en moet je naar huis , en dat wil je niet.
Met ons gaat alles goed. Eric en Marcella zijn nu hier en we praten wat af. Het is erg gezellig, Eric helpt mij met het afdrukken van jullie berichten, die kwamen niet goed over.
Het aller-allerbeste en goed weer op de toekomstige reis.
Oma en opa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
