Biggles in Nieuw Zeeland

Dit wordt een lang verslag wat veroorzaakt is door gebrek aan tijd in Te Anau en gebrek aan moderne communicatie mogelijkheden in de Catlins (geen mobieltelefoon netwerk) Even een aanvulling op het vorige verslag, het was niet van zelf sprekend dat we naar Milford Sound zouden gaan want door een landslide (aardverschuiving) was de Milford road afgesloten. Gelukkig ging de weg de volgende ochtend om 07.00 uur open zodat we naar het prachtige fjorden gebied konden reizen. Om twintig over zeven zijn we vertrokken en om half elf aangekomen bij de boot, eerst koffie gedronken en vervolgens aan boord gegaan. Het gebied ziet er spookjesachtig uit met hoge steile kliffen en watervallen als elfenhaar. We zien zeehonden en pinguïns op de rotsen en ondanks de weersverwachting blijft het droog en zonnig maar er staat wel een koude harde wind. Na twee uur varen komen we weer aan op het punt van vertrek en stappen hier weer in de bus. We rijden tot aan het startpunt van de Keppler track en gaan hier een stuk van de track lopen. Na een 35 minuten berg op lopen heeft Yvonne het wel gezien en we keren om, na een half uur dalen komen we bij het startpunt en besluiten om daar de lunch op te eten, Italiaanse bol met gerookte zalm. Het begint te regenen en we gaan in de bus op de terugkeer van de anderen zitten wachten. Na ca. drie kwartier komt de rest ook aangewandeld en we rijden terug naar Te Anau. Om 19.00 uur gaan we naar de lokale cinema om de film Shadow Land te kijken, dit is een film over het fjordengebied gedurende de vier seizoenen. Na afloop gaan we naar het restaurant de Ranch om met de gehele groep te dineren, we nemen beide Venison met port saus en farmer salade(Venison is herten biefstuk) Het vlees behoord medium raere te zijn maar het wordt medium opgediend, als we dit melden aan de serveerster ontploft ze bijna en sprint naar de keuken. Met een voldane grijns op haar gezicht komt ze terug en meld dat ze de kok even zijn oren heeft gewassen. We kunnen alles terug geven maar ondanks dat het iets te gaar is smaakt het uitstekend en we besluiten om het op te eten. Als we gaan betalen krijgen we korting als compensatie. Ondertussen is het hard gaan regenen en we zijn blij dat Dirk onze chauffeur mee is gegaan zodat we droog weer bij het hotel worden afgezet. Na deze vermoeiende dag gaan we gelijk naar bed, morgen is weer een reisdag naar Ka Ka Point in de Catlins. Half zeven op en om acht uur vertrek op weg naar de Catlins, dit is een ruig natuurgebied in het zuiden van het Zuider Eiland. Onderweg zie je het landschap veranderen, de heuvels zijn minder glooiend n de lage bergen worden steiler en ruwer. Dirk meld dat er onderweg een leuke onderbreking is in de vorm van een bezoek aan "The Moth" dit is een kleinschalige fabriek waar de Tiger Moth nog wordt gebouwd. De Tiger Moth is een oude vliegtuig van buizen en linnen in een tweedekker uitvoering. Tevens restaureert men hier allerhande oude vliegtuigen en heeft men 1 van de 2 laatste luchtwaardige DeHavilland Vapiers. Aangekomen bij The Moth blijkt alles dicht, het museum met oude vliegtuigen, de werkplaats en zelfs het restaurant. De kok is net gearriveerd en legt uit dat op zaterdag alleen het restaurant om tien uur open gaat en het is pas negen uur. Hij is echter best genegen om het museum en het restaurant voor ons te openen, we lopen door het museum en het is geweldig om al deze gerestaureerde vliegtuigen te bekijken. Als we horen dat het ook mogelijk is om een rondvlucht te maken met een oude Tiger Moth en zelfs om een stuntvlucht te maken worden een viertal personen erg enthousiast. De piloot wordt thuis gebeld en hij wil wel komen maar zal het vliegtuig op zijn vroegst pas om kwart voor twaalf gereed hebben. We besluiten om eerst boodschappen te gaan doen in een stadje verderop en op de afgesproken tijd terug te komen. Om kwart voor twaalf is de piloot bezig met het tanken van het vliegtuigje van uit jerrycans en doet de laatste checks. Raymond, Piet, Jan en ik zelf zijn de waaghalzen die de lucht in gaan voor een stuntvlucht. Het is een geweldige ervaring om in zijn klein en fragiel vliegtuigje te zitten in de open cockpit, de piloot gaat helemaal los en tijdens mijn vlucht is het een aaneenschakeling van twee loopings, twee Immelmans en een vrille, als hij vervolgens te hoog zit voor de landing zet hij het vliegtuig dwars en laat hem over zijn vleugel naar beneden glijden en trekt hem op een paar meter boven de grond recht en maakt een perfecte zachte landing. Alle vier zijn we enthousiast over de vlucht genieten nog na als we de ervaringen uitwisselen., we voelen ons net Biggles de piloot uit het stripverhaal. “Noot Yvonne: Peter heeft de rest van de dag naast me gezeten met een gelukzalige blik in zijn ogen en een brede grijns op zijn gezicht!!!!.”
Vervolgens rijden we door naar onze chalets in Ka Ka Point. Hier aangekomen gaan we met de bus op weg naar de vuurtoren op het einde van de landtong, hier is een prachtig uitzicht over de zee en we zien op de rotsen zeehonden zonnebaden. Na een korte wandeling over de landtong staan we bij de vuurtoren en kijken uit over de zee, plotseling zie ik een groot bleek gevaarte in de zee tussen de rotsen. Het blijkt een zeeolifant te zijn, als we verder kijken zien we nog een tweede aan de andere kant van de rotsen. Als we dit vertellen aan de lokale gids is hij verbaast, dit is voor het eerst sinds twee en een half jaar dat dit echtpaar weer wordt gespot, hoezo Lucky groep. Als het begint te miezeren gaan we terug naar het hotel, vandaag kookt Claudine voor de groep want in de diverse chalets waar we deze reis hebben verbleven moet je zelf koken. We krijgen tortilla met kip en veel salade geserveerd, het smaakt uitstekend, morgen houden we een BBQ en ons huisje heeft de zorg voor het vlees op zich genomen. Later in de avond gaan we terug richting vuurtoren want de geel oog pinguïn komt hier om ca 20.00 uur aan land. Deze pinguïn komt alleen maar op het Zuider Eiland voor en is een bedreigde diersoort, 5 jaar geleden waren er nog maar 800 paartjes en nu zijn het er 5000. We zien met pijn en moeite twee beestjes op grote afstand wat enigszins teleurstellend is. Morgen beter, we gaan dan door de Catlins trekken en hopen op beter resultaat. Om negen uur vertrekken we met de Bottem bus, zo genoemd omdat we op het meest zuidelijke deel van Nieuw Zeeland zijn. We rijden naar Cannibal beach voor een wandeling over het strand en door de duinen, na een kleine kilometer wandelen ontmoeten we een puber zeeleeuw, hij vind het maar wat gezellig en hobbelt achter ons aan en geeft een show weg met van het duin af rollen etc. Als we doorlopen vinden we een zeeleeuw pup van een paar dagen oud welke 's nachts is overleden, ook dit is de natuur. We gaan verder en doorkruisen de Catlins, bij Porpoise Bay zien we de Dolfijnen welke daar ieder jaar komen en op een paar meter van het strand heen en weer zwemmen. Als je gaat zwemmen komen ze naar je toe, het water is echter te koud om te zwemmen maar Raymond en Bart gaan het water in tot hun kruis. Je ziet gelijk de Dolfijnen op hun afzwemmen maar omdat Raymond en Bart niet diep genoeg zijn kunnen ze niet bij hun komen, na een paar minuten verliezen de Dolfijnen de interesse en zwemmen weer weg. Aan de andere kant van de landtong ligt Curio Bay, hier is een 180 miljoen jaar oud versteend woud. Als we de versteende bomen bewonderen komt er op zijn gemak een Geel oog Pinguïn uit de zee gewandeld. In de baai broeden 31 pinguïn paartjes welke ieder twee pullen hebben, dit betekend dat ze 24 uur per dag aan land zijn en bij toerbeurt 30 minuten gaan vissen om de jonkies te voeden. De pinguïn die aan land komt is een mannetje, hij heeft een bolle pens van alle vis die hij heeft gevangen en hij waggelt onhandig over de rotsblokken waarbij hij regelmatig struikelt en voorover duikelt. Hij gaat naar het nest en we zien dat hij de buit begint uit te braken voor de jongen. Na enige tijd gaan we weg en rijden via een fraaie waterval terug naar ons logeeradres. Na een korte pauze is het tijd om aan de BBQ te beginnen, iedere groep uit een huisje heeft iets gemaakt, wij beginnen de BBQ op te stoken en het vlees te grillen. We brengen alles naar huisje nr 1 waar de tafels al vol staan met salades, brood etc. Onder het genot van wijn en bier wordt alles naar binnen gewerkt, als toetje is er chocolade mud cake, appelcake en karamel cake met slagroom. Iedereen goed tonnetje rond terug naar zijn eigen huisje om te gaan slapen. Vandaag om half zeven op en om acht uur vertrek op weg naar Dunedin, een rustige reisdag met een enkele strandwandeling, we komen om 13.00 uur aan in het hotel en een ieder gaat zijn eigen weg om de stad te bekijken. We zitten nu in het hotel en vertrekken morgen naar Christchurch wat onze laatste bestemming is en dan zit de vakantie er al weer op.