Eindelijk weer tijd voor een verslag

Na een aantal dagen zonder internet hebben we eindelijk weer verbinding.
De vlucht van Wellington naar Picton met de Cesna 208 vliegtuigjes was erg leuk, we vlogen in formatie laag over zee en het land wat een goede indruk gaf van de omgeving.
Na aankomst in Picton op de ferry gestapt naar de farm van Ron en Gerry, onderweg zien we een negental Orka’s in de sound waar de schipper uitgebreid omheen vaart zodat we ze goed kunnen observeren, we gaan verder nar de farm en hier aangekomen worden we verwelkomt door Ron en zijn twee honden. We hebben de beschikking over een aantal chalets en een grote woonkamer. Vier van onze groep zijn direct met de mailboot naar de farm gevaren waaronder Yvonne en ik zelf.
De overige zijn in Shipscove afgestapt en lopen 6 uur over de Charlotte road track naar de farm, in afwachting van hun komst drinken we koffie of thee en lezen wat bij de houtkachel want het is zonnig maar ijskoud.
Als iedereen gebroken binnen komt drinken we gezamenlijk koffie en worden de gewonden verzorgt, door het slecht begaanbare pad zijn er een aantal op de hellingen onderuit gegaan welke blauwe plekken en kneuzingen hebben opgelopen
Ron en zijn Woofers (workers on a organic farm) beginnen met de bereiding van een voedzame en lekkere driegangen maaltijd.
Hierna is het tijd voor een drankje en sterke (reis)verhalen bij de snorrende kachel waarvan ik ben aangewezen als de beheerder.
Om een uur of elf zit iedereen te knikkebollen en gaan we naar onze chalet voor een welverdiende nachtrust.
De volgende morgen om 07.00 uur op en na het ontbijt een wandeling van zes uur naar de vuurtoren op het einde van het schiereiland waar de farm op is gehuisvest.
We wandelen over kliffen en door diepe dalen en komen na drie uur aan bij de vuurtoren.
Het uitzicht is adembenemend en in de diepte zien we pinguïns en zeehonden terwijl een vissersboot de kreeftenfuiken aan het controleren is.
Op dit schitterende uitzichtpunt picknicken we en liggen dan een uur lang in de zon te rusten en te genieten van het uitzicht, maar aan alles komt een eind en we wandelen weer terug naar de farm.
Na wederom een goede maaltijd verteld Ron over de geschiedenis van de farm en zijn idealen.
Eerst was het een schapenfarm maar 10 jaar geleden heeft hij besloten om het land terug te geven aan de natuur en nu is al het grasland weg en is het schiereiland weer begroeid met de originele planten, bomen en struiken welke er thuis horen.
Na dit verhaal drinken we nog wat en gaan naar bed, morgen vertrekken we weer met de postboot naar Picton.
Na afscheid te hebben genomen van Ron varen we door de Marlborough sound naar Picton waar we op de bus stappen om naar Kaiteriteri te rijden voor ons bezoek aan het Abel Tasman Nationaal Park.
Aangekomen in Kaiteriteri eten we iets makkelijks, drinken een wijntje en gaan naar bed.
Vandaag vroeg op, Yvonne gaat wandelen na afgezet te zijn met een boot in het park, ik ga zee kajakken naar de zeehondenkolonie.
We hebben alle twee volop genoten van onze activiteit, Yvonne heeft vier uur gewandeld langs baaien en bossen met uitzicht op de zee en daarbij pinguïns gezien en ik heb twee uur ge kajakt waarbij we zeehonden met jongen hebben gezien maar we terug moesten keren door een aantrekkende wind die het kajakken onmogelijk maakten.
Als alternatief zijn we toen maar vanuit een baai terug gelopen naar een andere baai door een getijdengebied.
Zijn nu weer terug in onze kamer na een diner in een tot restaurant omgebouwde kerk, het restaurant heet Gotic en is een regelrechte aanrader, hebben Black Angus steak met puree en verse groenten gegeten en een Long Black na genomen ((zwarte koffie)
Gaan zo naar bed en vertrekken morgenvroeg naar Blackball Hilton aan de West Coast.