Koud he.............

Gisteren afscheid genomen van Xián,
Na het plaatsen van het voige verslag zijn we naar de afgesproken plaats gelopen om ons te voegen bij de drie musketiers. (Dit zijn vier van onze reisgenoten John, Peter, Joyce en Ingrid)
We hebben afgesproken gezamelijk te gaan eten in de moslimwijk.
Zij hebben het voorwerk al gedaan en een restaurant uitgezocht waar we kunnen (moeten) gourmetten op zijn Chinees.
Midden in de tafel is een gat gezaagd waar een hete plaat in is gemonteerd waar een gelblok onder brand.
Al snel komen schalen vol met beef, inktvis, courgette, champignons etc. op tafel.
Peter begint voorzichtig met het kokkerellen, dit gaat echter niet naar de zin van een van de serveersters welke de regie overneemt en van alles door elkaar in de pan kwakt.
Het is de bedoeling dat je op de bodem van je kom een laag kruiden schept en dan de gewokte spullen daar op gooit en dan naar binnen werkt.
Het smaakt voortreffelijk, hierna gaan we nog snel een koffie scoren voor we naar het hotel gaan om de spullen te pakken en naar het station te vertrekken.
We vergeten echter de tijd en moeten in een gestrekte draf naar het hotel, de locals kijken ons verbaast aan als we langs komen rennen.
We pakken onze spullen en gaan naar het station, hier moeten we wachten in een snikhete wachtruimte tot de trein arriveerd.
In de trein is het wel even schrikken, iedereen slaapt in een soort stelling van drie bedden boven elkaar in een grote coupe.
We drinken een biertje, eten wat chips en nootjes en gaan dan om 23.45 uur slapen.
Van slapen komt niet veel, aan alle kanten wordt er gesnurkt en gegiebeld.
Om 08.00 uur komen we aan in Langzou waar we gaan ontbijten en vervolgens met de bus vertrekken naar Xianhe.
We rijden door de bergen die in prachtige herfstkeluren zijn getooid.
Aan gekomen in Xiahe zien we de monniken al op straat lopen, Xiahe is beroemd om zijn Boedistisch klooster, het grootste buiten Tibet.
In de middag breekt een geweldige onweersbui los en de temperatuur daalt naar ca. 5 - 10 graden Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Vanavond zijn we wezen eten in eeen Tibetaans restaurant waar de giechelende serveersters geen woord engels spreken.
Willem loopt de keuken in en wijst aan wat we willen eten.
Het eten is erg lekker en we zitten nu weer in de bar van het hotel om dit verslag te schrijven.
Morgen gaan we een bezoek brengen aan het klooster, we kunnen voor het eerst uitslapen, we gaan pas om 09.30 uur weg.
Goed wij gaan nu naar bed om wat slaap in te halen van onze enerverende treinreis.

Tot morgen............