Eerste verslag

De gehele vakantie is het ons niet gelukt om een dusdanige internetverbinding te krijgen dat we een verslag konden uploaden.
We zullen de komende dagen onze berichten gaan plaatsen waarbij we gelijk zullen proberen om de bijbehorende foto’s te plaatsen.

Vertrek:

Na door Roel op Schiphol te zijn afgezet zijn we keurig om elf uur vertrokken.
Na een rustige vlucht zijn we sneller dan gepland op het vliegveld van Kigali in Rwanda geland waar we een klein uur moesten wachten.
Hierna zijn we vertrokken naar Entebbe waar we volgens plan om half elf geland zijn.
Aangekomen in de wachtruimte komen we een cordon van mensen tegen met mondkapjes voor en ontsmettingsvloeistof in flesjes, we moeten onze handen ophouden welke ruim worden voorzien van de ontsmettingsvloeistof.
We moeten een medischeverklaring invullen en vervpolgens in de rij gaan staan voor een poortje waar onze temperatuur wordt gemeten en de medischeverklaring wordt gecontroleerd, men is als de dood voor een Ebola besmetting.
Eenmaal goedgekeurd mogen we verder en gaan door de douane, de ambtenaar neemt mijn vijftig dollar biljet voor het visum aan en gooit hem op de bureaustoel naast hem, vervolgens wordt er een foto van me genomen en moet ik mijn vingers op de scanner leggen voor mijn vingerafdrukken.
De ambtenaar stempelt mijn pasport af en zegt “dat is dan vijftig dollar”.
Ik kijk hem aan en zeg die heb heb ik je zojuist gegeven, hij kijkt me aan en zegt “daar weet ik niets van”.
Ik wijs hem op het biljet op de stoel en zeg en wat ligt daar dan, hij geeft mijn pasport en wuift dat ik moet doorlopen.
Ik ga er maar van uit dat het een vergissing van hem is maar als dit de voorbode is van hoe het in Uganda toegaat, wordt het goed opletten.
We wisselen snel wat dollars voor Ugandese shillings voor de eerste dag.

Buiten staat er iemand met een bordje te zwaaien waar onze naam opstaat, we worden hartelijk welkom geheten door Gashom die de rest van de reis onze chauffeur en gids zal zijn.
Gashom brengt ons snel naar ons hotel, het Boma Guesthouse, en geeft een kleine briefing voor de reis onder het genot van een Nile Special biertje.
Na de briefing gaan we slapen want morgen begint ons avontuur in Uganda.

Entebbe - Jinja:

Om acht uur opgestaan en om negen uur ontbijt waarna we naar Kampala rijden om geld te gaan wisselen, we wisselen alles maar in één keer en zijn gelijk miljonair. (één euro is 3300 shilling)
Vervolgens koffie gedronken en dan op weg naar Jinja, de plaats waar de Nijl ontspringt.

In Jinja aangekomen valt onze mond open, wat een schitterende omgeving.
Onze lodge, the Haven, ligt boven op een kleine heuvel met uitzicht op de stroomversnellingen van de bronnen van de Nijl en we zien diverse stroomversnellingen in de rivier.
We krijgen een schitterende villa met drie slaapkamers en een woonkamer voor ons tweeën.
Eric en Marcella krijgen een kleinere maar met een ligbad voor het raam aan de oever van de Nijl.
Vervolgens een late lunch, of een vroeg diner, genuttigd en met een biertje op het terras naar het onweer van een geweldige tropische bui zitten kijken.
Om een uur of tien ons bed opgezocht want morgenochtend vroeg gaan we paardrijden langs de Nijl.

Jinja:

Om acht uur gezeten op het terras van het restaurant worden we vermaakt door een familie roodstaart apen tijdens het ontbijt.
Na het ontbijt gaan we met het busje op pad om naar de paardrijd locatie te gaan die dertig minuten rijden van de lodge ligt.
Hier aangekomen krijgen we een korte instructie en lopen we naar het veld waar al drie paarden gezadeld staan te wachten, het vierde paard voor Eric moet nog worden opgezadeld.
Als dit gebeurd is stappen we op de paarden en gaan er onder leiding van twee ervaren ruiters op uit.
We rijden door traditionele dorpjes met ronde hutten met een rieten dak en worden overal verwelkomd met de kreet "hello mzungu, how are you" (mzungu betekend witte/ blanke)
De kindertjes zwaaien vrolijk en roepen naar ons hoe het gaat.

Als we de dorpjes achter ons laten gaat Marcella er vandoor met een gids, zij is een ervaren paardrijdster en gaat er in galop vandoor.
Wij kneuzen hobbelen in een sukkeldrafje achter de overgebleven gids aan en zijn al blij dat we op het paard blijven zitten en dat hij ook nog af en toe naar ons luistert.
“Sorry, maar mijn paard JJ luisterde uitstekend naar mijn commando's hoor! (Yvonne)”
We rijden door een schitterend groen landschap en komen weer bij de oevers van de Nijl waar we Marcella en de tweede gids weer ontmoeten waarna we gezamenlijk terug rijden naar de stallen.

Na terugkomst bij the Haven de lunch gebruikt en later in de middag een wandeltocht door het dorp gemaakt onder leiding van een lokale gids.
Het dorp bestaat uit allemaal kleine boerderijen, we krijgen uitleg over welke gewassen er worden verbouwd en de methode van bewerken van de grond en de gewassen.
Ondertussen lopen de kinderen met ons mee en het “Hello mzungu” klinkt uit alle kinderkeeltjes.
Op een gegeven moment komt er een groepje kinderen die ons een hand geeft en ons aan de hand door het dorp leidt.
We worden uitgenodigd om foto's van hen te maken en men is berentrots als ze zichzelf op de foto zien.
We beloven dat we de foto's, zodra we in Nederland terug zijn, zullen afdrukken en opsturen naar the Haven want ze hebben zelf geen postadres.

Terug gekomen in the Haven ons even opgefrist, een diner genuttigd en dan onder begeleiding van alweer een tropische onweersbui naar bed.