Murchison Falls dag twee

National Park Murchison Falls dag twee:

Om zes uur op, ontbeten en om zeven uur weer op pad, geprobeerd om via de gewone ingang naar het park te gaan, Gashom probeert door de rivier te rijden en zowaar we kunnen er door. Maar verder komen we niet, de weg staat helemaal onder water en Gashom waad er doorheen om te kijken of hij verder kan.
Hij vindt het echter te riskant en we keren en gaan op weg naar de poort van gisteren.
Onderweg is het een drukte van jewelste, hele kolonnes mensen met de schop en houweel op de schouder lopen langs de weg.
Het is een kleurrijk lint van mensen die op weg zijn naar de akkers om aan het werk te gaan.

Aangekomen bij het park rijden we direct door naar het hoofdkwartier van de UWA (Uganda Wildlife Authority) waar een ranger op ons staat te wachten, genaamd James, hij rijdt met ons mee door het park om wild te spotten en tekst en uitleg te geven.
Het is een grappige man die alles met een kwinkslag verteld, alleen ook zijn hulp brengt niet het wild wat we graag willen zijn namelijk de grote katachtige.
Na vier uur speuren komen we aan bij het vertrekpunt en James stapt uit met de boodschap dat dit de natuur is en zich niet laat dwingen.
Dat is gelukkig ook zo, anders hadden we net zo goed in Nederland naar een dierentuin kunnen gaan.
Na de lunch, welke we in het park hebben genuttigd, stappen we op de boot voor een vaartocht over de Nijl naar de watervallen.

Maar eerst nog even een leuke anekdote: De parkeerplaats, voor de steigers van de pont, is vergeven van de bavianen welke proberen hun kostje bij elkaar te scharrelen.
Terwijl we staan te wachten, zittend in de auto, probeert er een volwassen mannetjes baviaan door het raam naar binnen te duiken.
Gashom slaat naar hem met een grote fles water en de baviaan laat zich achterover uit het raam vallen.
Als Gashom zijn deur opendoet en om de auto heen wil lopen om hem weg te jagen springt de baviaan weer door het raam naar binnen, grist in het voorbijgaan Gashom zijn lunchpakket en een pak mangosap mee, en springt door de geopende deur direct weer naar buiten.
Dit gebeurt werkelijk binnen drie seconden, Gashom pakt een steen en gooit die naar de baviaan die er met gezwinde spoed met het lunchpakket vandoor gaat.
Gashom gunt hem dit niet en gaat er achteraan en na enige tijd komt hij terug met de restanten van zijn lunchpakket en het lekke pak mango sap.

We zien tijdens de boottocht weer een hoop wild en vogels langs de oevers, vlak voor we aankomen bij de waterval breekt er weer een geweldige onweersbui los, gelukkig is dit een grotere boot dan die van gisteren en we kunnen redelijk schuilen zodat we niet weer doornat zijn.
Vlak voor de watervallen liggen twee grote Nijlkrokodillen op een rots in de inmiddels doorgebroken zonneschijn.
Deze opportunisten wachten op beesten welke zo onvoorzichtig zijn om zich door de waterval te laten meesleuren en dan gebroken en/of dood in het water belanden.

We varen terug en gaan daarna terug naar de lodge, we kunnen nu wel door de gewone poort want het water op de weg is gedaald en we kunnen er doorheen rijden, scheelt één uur rijden.

Na het diner weer naar de kamer, morgen weer vroeg op voor onze wandeling naar de top van de waterval en daarna op weg naar Hoima.