Kibale Forest en Bigodi Swamp

Kibale Forest Chimp track:

Om half zeven worden we gewekt door Paul met een kopje thee op bed, het moet niet gekker worden.
Vervolgens douchen, aankleden en naar het ontbijt waarbij tot onze verbazing het fruit van gisteren wordt opgediend, Eric en Marcella vinden het niet lekker maar Yvonne en ik eten er met smaak van.
Daar het een boord vol is geven we de rest aan een andere groep welke we al vaker hebben gezien.

Na het ontbijt vertrekken we voor de Chimpansee tracking, we krijgen een briefing hoe we ons moeten gedragen als de chimps ons benaderen.
Vervolgens gaan we met een gids het bos in, het is erg glibberig na de regenbui van gisteren en we moeten goed opletten dat we niet onderuit gaan op de hellingen.
Na een tijdje zien we een chimp hoog in de bomen welke zit te roepen, hij krijgt geen antwoord van de andere.
Na een minuut of vijftien komt hij uit de boom en gaat er als een haas vandoor.
We beginnen opnieuw te zoeken en steken een pad over en gaan aan de andere kant van het bos zoeken.
Hier vinden we een hele familie hoog in de bomen, ze kijken naar beneden en beginnen te piesen en te poepen, het is goed uitkijken dat je niet wordt geraakt door alles wat naar beneden komt.
Na een tiental minuten komen er twee naar beneden om eens kennis te maken, ze lopen wat rond en gaan dan demonstratief op de grond liggen.
Als we foto's maken poseren ze nog net niet maar je ziet dat ze de aandacht wel leuk vinden.
Na een uur moeten we het bos weer uit, het is niet langer toegestaan dan een uur om bij de chimps te verblijven anders gaan ze teveel wennen aan mensen.

We gaan terug naar de lodge voor de lunch en vervolgens ons gereed maken voor de wandeling door Bigodi swamp.
Als we gereed zijn voor het vertrek naar het moeras komt de Belgische groep, die we vanochtend het fruit hebben gegeven, terug met een bedremmeld gezicht.
Tijdens hun wandeling door Bigodi Swamp is een van de vrouwen tussen twee planken van de wandel bordessen terecht gekomen en heeft waarschijnlijk haar enkel gebroken.
Ze is afgevoerd naar het ziekenhuis in Kampala, Luuk waarschuwt ons voor de slechte staat van deze bordessen en Marcella besluit om niet mee te gaan met haar enkelproblemen.

Gashom is door Matoke ingeschakeld bij de evacuatie van het slachtoffer en wij worden door een lokale taxi naar het moeras gebracht.
Bij het moeras worden we weer gebrieft en men vraagt welke maat schoen we hebben want in het moeras zijn laarzen verplicht, we geven onze maten op en krijgen alle drie een paar laarzen twee maten groter dan opgegeven.
Na enig gesteggel hebben we alle drie een passend paar laarzen en vertrekken met de gids het moeras in.

Het is een hete Afrikaanse dag met een strak blauwe lucht en een brandende zon die recht boven ons staat.
We zijn blij als we in het moeras wat beschutting krijgen van de vegetatie, we hebben een geweldige gids die alles aan dieren ziet en alle tijd neemt om uitleg te geven.
We komen ook veel mensen tegen die aan de rand van het moeras werken en ons vriendelijk begroeten.

De staat van de houten paden door het moeras zijn op sommige plaatsen in slechte staat, er zijn veel losse planken en het is goed opletten om niet het lot van de Belgische reizigster te volgen.

De wandeling duurt ca. twee en een half uur en is zeer interessant met veel dieren en verschillende soorten vegetatie.
Als we terug bij het kamp komen horen we dat Gashom nog steeds niet terug is maar wel op tijd zal terugkeren om morgen weer met ons verder te gaan.
We gaan ons douchen en vervolgens dineren, weer een goed viergangen diner midden in de bush.


Tussen het douchen en het diner worden we door een intens tromgeroffel naar het veld voor het restaurant gelokt.
Op dit veld wordt door een groep kinderen van de wezen school een traditionele dansvoorstelling gegeven.
Als voorbereiding hebben ze alle gemakkelijke stoelen uit de bar in een halve cirkel op het grasveld opgesteld.
We kijken naar de enthousiaste uitvoering en als de zon, zoals gebruikelijk op de evenaar, in tien minuten ondergaat wordt het geheel verlicht door een kampvuur en olielampen.
Dit geeft een sprookjesachtig effect aan het beeld van de dansende kinderen.