Jaipur

Jaipur:
Zitten nu op onze kamer in Jaipur, hebben weer een vermoeiende reis achter de rug over dit keer redelijk tot goede wegen.
Zijn om tien uur vertrokken om de mensen de gelegenheid te geven de Taj Mahal bij zonsopkomst te bekijken, wij hebben hier geen gebruik van gemaakt omdat de indruk die wij gisteren hebben opgedaan zo overweldigend was dat we dit gevoel willen vasthouden en niet verpesten met een minder mooi plaatje.
De reisgenoten die het wel hebben gedaan melden dat het bewolkt was en er geen zonsopkomst te zien was, goed gegokt dus door ons.
Na circa anderhalf uur rijden, na het vertrek uit Agra, stoppen we bij de verlaten stad Fatehpur Sikri.
Fatehpur Sikri werd gebouwd op de plaats waar de soefiheilige Salim Christi woonde ter eren van het feit dat hij had voorspeld dat Akbar eindelijk een zoon zou krijgen na zijn vele dochters die hij al had.
De gehele hofhouding verhuisde naar deze nieuwe stad die gelijk de hoofdstad werd van het Mogelrijk.
Na veertien jaar was dit echter alweer voorbij en verhuisde men weer naar Agra, de reden hiervan was dat er een gebrek aan water was en de stad in feite onbewoonbaar was.
We worden door een gids in anderhalf uur rondgeleid in deze prachtige en goed geconserveerde stad en krijgen de gehele geschiedenis te horen.
Het enige vervelende aan het eind van deze rondleiding is de agressieve manier waarop de souvenirverkopers menen je te moeten benaderen bij de oude moskee waar we zonder gids lopen. Tot nu toe hebben we dit nog niet op deze manier meegemaakt in India, waar men over het algemeen beleefd is en begrijpt wat nee betekend.
Vervolgens rijden wij naar Jaipur en maken onderweg nog een toilet/koffiestop.
Bij de stopplaats is een winkel die allerlei bronzen en houten beelden verkoopt van de hindoe goden.
Ik ben al langer hierin geïnteresseerd en zie een prachtig beeld van Kanesch, de god met de olifantenkop die rijdt op een rat, en kijk naar de prijs maar die vind ik veel te hoog 20.000 rupi (€240)
Op het moment dat we weer naar de bus gaan vraagt de verkoper aan me wat ik hem waard vind en ik zeg 7000 rupi om er van af te zijn, de man rent naar zijn baas en loopt me achter na en zegt 10.000 rupi ik loop door en zie van uit mijn ooghoek dat de baas naar de hogere baas rent.
Ik ben al buiten en de verkoper rent me achterna en zegt 7000 rupi is oké.
Nu moet ik uit goed fatsoen het beeld wel kopen en ben er ook erg blij mee, maar als we 65% korting kunnen krijgen met hoeveel andere dingen zijn we dan al getild.
Tijdens het betalen zegt de grote baas “are you happy”, en ik antwoord “yes I’m happy and are you happy” lachend zegt hij dat hij tevreden is de met de deal.
We stappen weer in de bus en ik moet de rest van de reis sjouwen met een brozenbeeld van ongeveer 4-5 kilo.
Om zeven uur komen we aan in het hotel en worden ontvangen met een bloemenslinger, een welkomstdrankje en wederom een zegening dus weer een rode streep op mijn voorhoofd.
Na het eten op het dakterras is er een poppenvoorstelling met marionetten van Rajasthan, het is een vermakelijke voorstelling en we liggen lachend onder onze stoelen.
Yvonne koopt nog een stelletje van deze marionetten in klederdracht en dan gaan we naar onze kamer om ons voor te bereiden op de dag van morgen.